Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Τα Κτίσματα

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες και δεν έχει αποσαφηνιστεί ο χαρακτήρας και ο χρόνος κατασκευής αρκετών κτισμάτων στον χώρο του κάστρου. Κατά την διάρκεια της οθωμανικής περιόδου είχε αναπτυχθεί εσωτερικά του κάστρου οικισμός, τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του οποίου συμπεριλαμβάνουν κατοικίες, νεκροταφείο, τζαμί, στρατώνα, πυριτιδαποθήκη, ξενώνα για την φρουρά και καταφύγιο.

Τζαμί
(Κτίριο Β)

Βρίσκεται αριστερά του μονοπατιού και απέναντι από τον Στρατώνα (Κτίριο Γ). Από την κόγχη και τα ίχνη σκάλας στα ΒΔ καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για τζαμί.

 

Κτίριο που από την κόγχη και τα ίχνη σκάλας στα ΒΔ καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για τζαμί.

Στρατώνας
(Κτίριο Γ)

Μακρόστενο ορθογώνιο κτίριο στα δεξιά του μονοπατιού, που πιθανόν ήταν ο στρατώνας και από την τοιχοποία (ατελή πλινθοπερίκλειστη) παραπέμπει στην πρώιμη Τουρκοκρατία.
Εδώ έμενε ο Μουτεσαρίφης και ο Σκούμπασης, ο ανώτατος πολιτικός διοικητής και στρατιωτικός διοικητής της Λήμνου αντίστοιχα, αξιωματικοί, επίσημοι και διοικητικοί υπάλληλοι με τις οικογένειές τους.

 

Ο Στρατώνας (Κτίριο Γ) της Οθωμανικής περιόδου απέναντι από το Τζαμί (Κτίριο Β).

Πυριτιδαποθήκη
(Κτίριο Η)

Στην βορειοδυτική γωνία του ανώτερου πλατώματος του κάστρου σώζεται ακέραιο ένα κτήριο ισχυρής κατασκευής με προστατευτικό περίβολο, το οποίο χρησιμοποιούταν ως πυριτιδαποθήκη κατά την οθωμανική περίοδο. Ένα όμοιό του υπάρχει και στο κάστρο του Ρεθύμνου.

 

Η Πυριτιδαποθήκη (Κτίριο Η) της οθωμανικής περιόδου. Πρόκειται για κτίριο ισχυρής κατασκευής με προστατευτικό περίβολο.

Καταφύγιο
(Κτίριο Λ)

Το Καταφύγιο (Κτίριο Λ) είναι ένα υπόσκαφο κτίσμα που αποτελείται από τρεις θαλαμοσκεπείς χώρους. Σύμφωνα με ενδείξεις ο ένας χώρος φαίνεται να χρησιμοποιούταν ως δεξαμενή συγκέντρωσης όμβριων υδάτων. Οι υπόλοιποι χώροι ίσως χρησίμευαν για αποθήκες τροφίμων ή ακόμη και για καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου.
Στα κατάλοιπα εσωτερικά του κάστρου συμπεριλαμβάνονται επίσης 7 πηγάδια και 3 πέτρινες δεξαμενές (1 βόρεια κοντά στο τείχος, 1 στα ΝΔ, 1 ανατολικά κοντά στο εσωτερικό βόρειο τείχος) από όπου υδρεύονταν νερό οι κάτοικοι και οι υπερασπιστές του κάστρου και οι οποίες είναι αβέβαιης χρονολογίας (σύμφωνα με μελετητές ίσως και ύστερης ρωμαϊκής ή πρωτοβυζαντινής εποχής).
Εντύπωση προξενεί το κτήριο μνημειακής μορφής που βρίσκεται σε αρκετά χαμηλό σημείο, βόρεια της κεντρικής εισόδου, κοντά στα ανατολικά τείχη. Διακρίνεται για την επιμελημένη
κατασκευή του, έχει δίριχτη λίθινη στέγη, 2 αντηρίδες σε κάθε γωνία του και είσοδο στην ανατολική πλευρά. Αξιοσημείωτο είναι ότι, στο τείχος του κάστρου απέναντι από την είσοδό του υπάρχει μεγάλη τυφλή αψίδα. Φαίνεται ότι το κτίσμα και η αψίδα είναι τμήματα μιας σύνθεσης, της οποίας όμως η λειτουργία δεν έχει διευκρινιστεί. Εικάζεται ότι είναι το μαυσωλείο της Αικατερίνης Γατελούζη, συζύγου του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου, η οποία ενταφιάστηκε στο κάστρο. Ενδείξεις δείχνουν ότι χρησιμοποιήθηκε και σαν πυριτιδαποθήκη.
Τέλος, στα κατάλοιπα κατασκευών του 20ού αιώνα συμπεριλαμβάνονται 1 σύραγγα και στοές για την αποθήκευση πυρομαχικών καθώς και ελάχιστα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα φυλακίων και μικρών κτισμάτων, που κατασκευάστηκαν κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1944) από τους Γερμανούς κατακτητές.

 

Καταφύγιο (Κτίριο Λ) που αποτελείται από τρεις θαλαμοσκεπείς χώρους. Σύμφωνα με ενδείξεις ο ένας χώρος φαίνεται να χρησιμοποιούταν ως δεξαμενή συγκέντρωσης όμβριων υδάτων. Οι υπόλοιποι χώροι ίσως χρησίμευαν για αποθήκες τροφίμων ή ακόμη και για καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου.