Μινύες

O Όμηρος (1.594, 8.293-294 – επίσης και ο Στράβων, 7.46) αναφέρει ως πρώτους κατοίκους της Λήμνου τους Σίντιες, που κατάγονται από τη Θράκη. Στην συνέχεια ήρθαν στο νησί οι Κάρες, οι Μινωίτες της Κρήτης, οι Μυκηναίοι και οι Μινύες από την Θεσσαλία. Πολλά ευρήματα κεραμικής αποδεικνύουν την παρουσία της Μινωικής Κρήτης και των Μυκηναίων στη Λήμνο.

Οι στενές σχέσεις των Μινωιτών και των Μινύων γίνονται φανερές μέσα από τον μύθο. Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό και συγγραφέα Διόδωρο Σικελιώτη (Ε’, 79.2), όταν οι Κρήτες με επικεφαλής τον στρατηγό Θόαντα έπλευσαν στο Αιγαίο να κυριεύσουν τα νησιά, ίδρυσαν στην Λήμνο, την οποία ο ηγεμόνας της Κνωσού Ραδάμανθυς είχε δωρίσει στον Θόαντα, έναν μικρό οικισμό και ο Θόας έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Ο Θόας παντρεύτηκε την Μύρινα την κόρη του βασιλιά της Ιωλκού Κρηθέα και απέκτησαν την Υψιπύλη, η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον Ιάσονα, όταν αυτός πέρασε από την Λήμνο με τους αργοναύτες του.

Η Λήμνος αποικήθηκε από τους Μινύες, ένα ελληνικό προϊστορικό φύλο, τον 13ο αιώνα π.Χ. Ίδρυσαν μια πόλη στην βραχώδη χερσόνησο, όπου βρίσκεται σήμερα το κάστρο και την ονόμασαν Μύρινα σύμφωνα με το όνομα της συζύγου του πρώτου βασιλιά της Λήμνου. Ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα (Η, 467-475), ότι ο βασιλιάς Εύνηος, εγγονός του Θόαντα, προμήθευε τους Αχαιούς που πολιορκούσαν την Τροία με κρασί και σε αντάλλαγμα έπαιρνε χαλκό, σίδηρο, δέρματα, βόδια και δούλους. Επί πλέον, οι Μινύες εφοδίαζαν τους Αχαιούς με όπλα τα οποία κατασκεύαζαν οι ίδιοι όντας άριστοι μεταλλουργοί. Ευρήματα μυκηναϊκών κεραμικών ειδωλίων και οστράκων υποδηλώνουν αυτές τις σχέσεις με τους Αχαιούς.

Για λόγους προστασίας οι Μινύες οχύρωσαν την πόλη που ίδρυσαν με τείχη κατασκευασμένα από μεγάλους ογκόλιθους, τα λεγόμενα Κυκλώπεια Τείχη. Τους ογκόλιθους εικάζεται ότι τους εξόρυξαν από τον χώρο της χερσονήσου.

Από το νησί εκδιώχτηκαν από τους Πελασγούς, όταν αυτοί ήρθαν και εποίκησαν το νησί μετά το τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ. Οι Πελασγοί ενίσχυσαν τα τείχη των Μινύων τα οποία σήμερα προσδιορίζονται ως Πελασγικά.